متأسفانه امروزه یکی از شایع‌ترین مشکلات والدین در رابطه با کودکان، توقع زیاد، لوس و خودخواه بودن آن‌ها است.
شاید یکی از عمده‌ترین دلایل آن به نحوه و نوع زندگی امروز برمی‌گردد.
تعداد کم فرزندان، شرایط زندگی ماشینی امروزه، تنوع زیاد وسایل و اسباب‌بازی، چشم و هم‌چشمی، تجمل‌گرایی. که خیلی وقت‌ها بعضی از امکانات و وسایل تنها به دلیل چشم و هم‌چشمی، پز دادن. و تظاهر برای کودکان تهیه می‌شود و در نتیجه کودکانی لوس و خودخواه به بار آورده. که اولین مشکلات آن گریبان‌گیر خود والدین خواهد شد و زمانی که حسابی درگیر شدند به فکر چاره می‌افتد؛
هنگامی که والدین در ابراز محبت افراط کرده و به خواسته‌های کودک سریع و راحت پاسخ می‌گویند. به مرور کودک دچار خودخواهی شده و احساس می‌کند همه خواسته‌هایش باید انجام شود.
اگر با مخالفت روبه‌رو شود رفتارهای ناپسند مثل جیغ کشیدن، گریه کردن، پرخاشگری و ناسازگاری از خود نشان می‌دهد. به‌طورکلی هر خانواده در ارتباط با فرزند خود شیوه خاصی دارد. و این نحوه برخورد در تلاقی با ساختار ژنتیکی هر فرد باعث می‌شود که شخصیت‌های بسیار متفاوت و متمایز شکل بگیرد.
کودک در سال‌های اولیه زندگی خود آموزش دیده و تربیت شده و سبک خاص رفتار پیدا می‌کند.
و این سبک رفتار، الگوی تقریباً ثابت و دائمی است. و تعیین کننده نحوه ارتباط و برخورد او را در آینده و با دیگران را شکل می‌دهد.
رشد اجتماعی کودکان یکی از حیطه‌های رشدی است که بر اساس آن می‌توانیم متوجه شویم که کودک مطابق با سنش رفتار می‌کند یا خیر. اگر مطابق با سنش رفتار نکند باید دید چه دلایلی وجود دارد و زمانی که کودکی راه‌های برقراری ارتباط سالم را نمی‌داند و در برقراری رابطه سالم با همسالان خود ناتوان است. یعنی از لحاظ اجتماعی متناسب با سن خود رشد نکرده و غالباً چنین کودکی کودک لوس نام‌گذاری می‌شود.
و عمدتاً دلیل اصلی آن روش‌های تربیتی غیرقابل‌قبول والدین است. و به خصوص والدین محبت کننده افراطی، صرفاً با محبت‌های بی‌حد و حساب، مانع اجتماعی شدن کودک خود می‌شوند.
چنین کودکانی معنای صبر و تحمل را در زندگی نمی‌آموزند و انسان‌های عجول باشخصیت متزلزل بار خواهند آمد. بنابراین والدین علاوه بر محبت کردن به فرزندان خود باید قاطع هم باشند. و این به این معنی نیست که پرخاشگر بوده. و چنانچه کودک از ما پیروی نکرد با زور و خشونت مواردی را به او تحمیل کنیم.
درحالی‌که منظور از قاطع و جدی بودن این است که از اصولی پیروی کنیم و قوانینی برای فرزندانمان داشته باشیم. و البته شرط اصلی و لازم برای اجرای این قوانین این است که همه اعضای خانواده از این اصول پیروی کنند. و والدین باید ثبات اندیشه و رفتار داشته و چنانچه بر اصول خود پایبند نباشند. و تغییر دهند، فرزندان نیز به قوانین و اصول خانواده پایبند نخواهند بود.
حالا اگر با توجه به متن بالا به این نتیجه رسیدید که کودکتان لوس است پس به راهکارهای زیر توجه فرمایید:
- چون هنگامی که کودک لوس و پرتوقع، جواب منفی می‌شنود. و با خواسته‌هایش مخالفت می‌شود سر و صدا به راه می‌اندازد. پس بهتر است برای رفع این مشکل ابتدا از خانه شروع کنید و نه یک مکان عمومی تا مشکلی برایتان پیش نیاید. قطعا کودک شما می‌داند که در یک مکان عمومی نمی‌توانید عکس‌العملی در برابر رفتار او نشان دهید.
- از جیغ و داد زدن و سر و صدا راه انداختن او نترسید و کوتاه نیایید. اتفاقی نمی‌افتد و بالاخره خسته می‌شود، مقاومت کنید.
- برای او توضیح دهید زمانی خواسته‌اش انجام می‌شود که تقاضایش را درست مطرح کرده. و شما هم بعد از بررسی خواسته‌اش در مورد رد یا پذیرفتن آن تصمیم می‌گیرید و البته در صورت رد خواسته‌اش دلایل را برای او توضیح دهید.
- چنانچه حرف‌های شما را پذیرفت حتما او را تحسین و تشویق نمایید.
- برای تشویق او می‌توانید زمانی که به خرید می‌روید برای او مشخص کنید که چون رفتار مناسبی داشته می‌تواند یک چیز را در فروشگاه به انتخاب خود بخرد.
- فراموش نکنید قبل از اعمال هر قانونی باید حتماً برای او توجیه کرده و آموزش داده و خواسته‌ها و انتظاراتتان را واضح و صریح برایش شرح دهید.
- چنانچه از راه تشویق و تحسین به نتیجه نرسیدید از تدابیر منفی استفاده کنید و محرومیت موقت را برایش به کار ببرید.
https://pzf.ir