احتمال دارد بارها و بارها از اینکه کودکتان هنگامی که مشغول صحبت با شخص دیگری هستید. میان حرف شما می‌دود و حرفتان را قطع می‌کند، عصبانی شده باشید.

شاید بعضی اوقات خودتان عامل بروز این رفتار باشید. مثلاً خودتان چنین عادتی داشته باشید و یا صحبت‌هایتان بیش‌ازحد طولانی می‌شود. و یا در ابتدا توجه به این رفتار کودک نمی‌کنید اما با جیغ و داد زدن او، صحبت خود را قطع کرده. و به او توجه می‌کنید.

به این ترتیب به او یاد می‌دهید که چگونه می‌تواند توجه شما را جلب کند.

اگر چنین است به راهکارهای زیر نگاهی بیندازید:

1- اگر خودتان چنین عادتی دارید ابتدا این رفتار خود را تصحیح نمایید.

2- سعی کنید صحبت شما با تلفن یا در فروشگاه و خیابان و یا در خانه بیش‌ازحد طولانی نشود. و یا اگر زمانی که کودک با شما کاری دارد و می‌گویید «1 دقیقه صبر کن». این مدت به نیم ساعت و یک ساعت تبدیل نگردد.

3- گاهی اوقات واقعاً موقعیت اضطراری پیش می‌آید. می‌توانید به کودک آموزش دهید و نشانه‌ای بگذارید که در آن صورت کودک با انجام آن به شما نشان دهد. که حضور و توجه شما ضروری است.

4- هنگامی که کودک حرف شما را قطع می‌کند با نگاه کردن به او، او را متوجه اشتباهش بکنید. و یا با اشاره و یا به شکل گفتاری به او بگویید که به زودی صحبت‌تان تمام می‌شود و کمی صبر کند. (و البته خیلی زود صحبت خود را تمام کنید.)

5- به کودک بیاموزید زمانی که با شما کاری دارد به جای قطع کردن صحبت شما. می‌تواند به آرامی با فشار دادن دست‌تان شما را متوجه خود نماید و شما نیز در اولین فرصت به او توجه خواهید کرد.

6- اگر کودک وارد صحبت و بحث شما می‌شود و می‌گویید کمی صبر کند. ولی بعد شروع به داد زدن و گریه می‌کند به او توجهی نکنید زیرا به این ترتیب به او نشان می‌دهید که با این روش می‌تواند به هدفش برسد (البته مشروط بر اینکه واقعاً مشکل خاصی به وجود نیامده باشد و یا صحبت شما بیش‌ازحد طولانی نشده باشد).

7- توجه داشته باشید کودکان نیازمند صحبت و توجه‌اند و گاهی اوقات، صحبت‌ها و رفتارهای شما برای آن‌ها بیش‌ازحد کسل کننده و خسته کننده می‌شود و واقعاً در این مسئله به خصوص هنگام صحبت با تلفن و یا وقتی که در خیابان دوستی را می‌بینید، بیش‌ازحد افراط می‌کنید.

8- هرگونه همکاری کودک در این مورد را مورد تحسین و تشویق قرار دهید.